आठवण

या घराच्या चार भिंती..
वाट पाहती रोज तुझी,
रोजच होतो भास तुझा अन्
आठवण येते रोज तुझी...

आठवण

आरसा

चढवितोस आठी अपुल्या कपाळी
पाहूनी आरशात जेव्हा तू स्वतःला,
बसविलाच नाही आरसा म्हणूनी
देतो धन्यवाद तेव्हा मी स्वतःला.

आरसा

शब्द

जे मनात माझ्या होते,
शब्दांतून व्यक्त ते झाले,
तू मनात या शिरताना,
ते शब्दही परके झाले...

शब्द

चूक

चुकतात अंदाज अन्‌ चुकतात निर्णय काही
चुकलेल्या निर्णयांवर अडणारा मी पण नाही,
वाट एखादी चुकण्यात दोष कुणाचा नाही, पण
चुकलेल्याच वाटेवर चालून मिळणार किनारा नाही

चूक

कशी विसरशील मला?

कशी विसरशील मला?
कारण परत येणार आहे
येत राहणार आहे
दरवर्षी... पावसाळा !

कशी विसरशील मला?

वचन

वचन नको देऊस
उगाचच अपेक्षा वाढतील,
'प्रयत्न करते' म्हण
कदाचित मनेही जुळतील.

वचन

अंतर

तुझी आठवण माझ्या मनात
सलत राहते एकटेपणात,
वाटते दोघांमधले अंतर
विरुन जावे एका क्षणात...

अंतर

स्वप्न-स्मृती

स्वप्नातले जग तुझे नि माझे
स्वप्नामध्ये मी पाहतो,
जागेपणी त्या स्वप्न-स्मृती
श्वासांत माझ्या गुंफतो...

स्वप्न-स्मृती

नकळत

खरंच आपल्याही नकळत
आपण किती जवळ आलो,
एकमेकाला जिंकण्याच्या नादात
किती सहज दोघंही हरलो...

नकळत

प्रेम

माणसानं आयुष्यात
एकदातरी प्रेम करावं,
तीरावर नाही पोहोचलं
तरी भिजण्याचं सुख लुटावं...

प्रेम

कडवे

माझे जीवनगाणे
मलाच गायचे आहे,
तुझेही एक कडवे
त्यात गुंफायचे आहे...

कडवे

स्वभाव

भावनांच्या विश्वात
व्यवहाराचा अभाव असतो,
स्वप्नातच रमण्याचा
एखाद्याचा स्वभाव असतो...

स्वभाव