मीः म्हणजे काय रे?
तोः म्हंजि त्यो हापिसात जातुय बायावानी झाडू माराया. आनि फरशी बी पुसतुय बायावानी...
मीः मग? त्यात काय झालं? तू नाही करत घरी ही कामं?
तोः छ्या! म्या न्हाई बायांची कामं करत!
कुठुन येतो एवढ्याशा मुलांमधे हा अॅटीट्यूड? घरातल्या, समाजातल्या मोठ्या माणसांना कळतंय का हे? आपल्या वागण्या-बोलण्यातून 'नकळत' काय बिंबवतोय आपण मुलांच्या मनावर? हे 'नकळत' होणारे कु-संस्कार थांबवले नाहीत तर 'जाणूनबुजून' संस्कार करायचे सगळे प्रयत्न वायाच जातील, नाही का?
No comments:
Post a Comment