२००६ मध्ये आलेला 'रंग दे बसंती' बघितला तेव्हा असं वाटलं की, १९९२ च्या 'जो जीता वही सिकंदर' मधला आमिर एकटाच कॉलेजमध्ये मागं राहिलाय.
त्याच्या सोबतची गँग पुढं निघून गेलीय आणि नवीन कॉलेज स्टुडंटच्या गँगसोबत आमिर तीच दंगा, मस्ती, धुडगूस घालायची परंपरा जपत राहिलाय.
'रंग दे बसंती' मध्ये कॉलेजच्या कॅन्टीनवर आणि आईच्या ढाब्यावर घातलेला धुमाकूळ तर 'जो जीता वही सिकंदर' मधल्या कॅफेतल्या धिंगाण्याची लेटेस्ट आवृत्ती वाटतो.
'जो जीता…' च्या गॅदरिंगमधली टशन ते 'रंग दे…' मधली बियर पिण्याची कॉम्पिटीशन, असं एक आवर्तन पूर्ण झालंय जणू…
वाढलेल्या वयानुसार आणि बदललेल्या परिस्थितीनुसार, पूर्वी सायकल स्पर्धेला जीवन-मरणाचा प्रश्न मानणारी मुलं आता देश बदलायच्या गप्पा मारु लागलेली दिसतात; पण दोन्ही कामांमध्ये तीच दोस्ती, तीच पॅशन, तेच धाडस, तीच जिगर आपल्याला दिसते.
'रंग दे बसंती' मध्ये, देश बदलायची आपली पध्दत चुकली हे मान्य करताना, ही गँग पुन्हा तोच संदेश आपल्याला देऊन जाते, "आम्ही हरलो.. जो जीता वही सिकंदर!"
- मंदार शिंदे ९८२२४०१२४६
