मन माझं फुलपाखरु होतं.
भूतकाळाच्या बगीच्यामध्ये
तुझ्या सावलीमागे भिरभिरतं.
तुझाच चेहरा समजून ते
सुंदर फुलांवर स्थिरावतं;
तू नाहीस हे उमगल्यावर
तेही बिचारं हिरमुसतं.
पकडायला जातो तेव्हा
चिमटीतून हळूच निसटतं;
पण जाता जाता बोटांवर
तुझीच आठवण सोडून जातं...
- मंदार
