ऐसी अक्षरे

:- कथा
:- कविता
:- लेख
:- अनुवाद
:- हिंदी
:- English
:- संग्रह
:- इतर

मंदार शिंदे
Mandar Shinde
Showing posts with label Poem. Show all posts
Showing posts with label Poem. Show all posts

Sunday, April 16, 2023

Main Hoon Badal (Poetry)

 मैं हूँ बादल, मैं हूँ बादल

रंग है मेरा जैसे काजल

उडता फिरता आसमान में

धरती पर बरसाऊँ मैं जल

मैं हूँ बादल, मैं हूँ बादल


पेड और पौधे मुझको प्यारे

हरियाले और शीतल न्यारे

इनसे मिलने आऊँगा कल

मैं हूँ बादल, मैं हूँ बादल


मेरा काम है पानी देना

सूखे जग की प्यास बुझाना

नदियों का मैं भर दूँ आंचल

मैं हूँ बादल, मैं हूँ बादल


तुमने जब जब मुझको बुलाया

मैं भी दौडा दौडा आया

रुकने दो अब मुझको दो पल

मैं हूँ बादल, मैं हूँ बादल


- मंदार 9822401246



Share/Bookmark

Tuesday, April 4, 2023

MallPractice and The Show - Marathi Play

 अस्वस्थ झालो आहे
अशांत झालो आहे
सत्य विवस्त्र बघुनि
निशब्द झालो आहे

बेसावध त्या क्षणी
अचानक
डोळ्यांना जे दिसले
डोळे मिटल्यावर जे
येऊन
कानांवर आदळले
अनपेक्षित जरी
अनोळखी नव्हते
स्वीकारु की नको
अजुनि
द्विधेत पडलो आहे
अस्वस्थ झालो आहे
अशांत झालो आहे
सत्य विवस्त्र बघुनि
निशब्द झालो आहे

क्षणात हसरे
क्षणात रडवे
क्षणाक्षणाला
नाट्य हे घडते
नाटक म्हणुनि
सोडुनि देऊ
प्रयत्न करतो आहे
अस्वस्थ झालो आहे
अशांत झालो आहे
सत्य विवस्त्र बघुनि
निशब्द झालो आहे

कधी आरोपी
मीच बळी कधी
दोष कुणाचा
चूक कुणाची
शिक्षा द्यावी की
करुनि घ्यावी
मंथन करतो आहे
अस्वस्थ झालो आहे
अशांत झालो आहे
सत्य विवस्त्र बघुनि
निशब्द झालो आहे



ऋजुता सोमण, अतुल पेठे आणि प्रदीप वैद्य यांचा एक जादूचा प्रयोग सध्या सुरु आहे.
'मॉलप्रॅक्टीस ऍंड द शो' असं नाव आहे.

लाईट्स कमाल..
नृत्य कमाल..
संगीत कमाल..
कन्सेप्ट कमाल..
क मा ल !

आणखी काही सांगत नाही. सांगू शकत नाही.
ही जादू संपायच्या आधी बघा, एवढंच.
कदाचित जादू तशीच राहील,
पण ही जादूगार मंडळी गायब होतील.
मग परत येतील,
दुसरीच काहीतरी जादू घेऊन...
तोवर ही चुकवू नका.

'मॉलप्रॅक्टीस ऍंड द शो'
७ एप्रिल २०२३ पर्यंत(च)
द बॉक्स, कर्वे रोड, पुणे



Share/Bookmark

Monday, February 13, 2023

प्रोफाईल पिक


रंगीत रंगीत कपड्यांतलं

तुझं ताजं ताजं प्रोफाईल पिक

मी हळूच सेव्ह करुन ठेवतो

तुझ्या मोबाईल नंबरपुढं.


तुला दिसतात आकडे फक्त

फेसबुक प्रोफाईलवरच्या

लाईक आणि शेअरचे.


पण तुझ्या त्या रंगांनी खुललेलं

माझं ब्लॅक ऐन्ड व्हाईट फोनबुक

मी तुला कधीच नाही दाखवत.


भीती वाटते...

भीती वाटते चुकून कधी जर

लागलं फोनबुकला बोट तुझं,

तर उडून जातील रंग सारे

फुलपाखराच्या पंखांवरच्या रंगांसारखे.


आणि मागे उरेल फक्त

एक ब्लॅक ऐन्ड व्हाईट फोनबुक,

जिथं नसेल...


रंगीत रंगीत कपड्यांतलं

तुझं ताजं ताजं प्रोफाईल पिक

मी हळूच सेव्ह करुन ठेवलेलं

तुझ्या मोबाईल नंबरपुढं...


-  अक्षर्मन



Share/Bookmark

Friday, January 27, 2023

उत्खनन



खोदायला चालू केलं की,
उघडे पडायला लागतात
जमिनीचे थर.
पृष्ठभाग म्हणजे सरफेस,
मग मधला थर -
असंख्य गोष्टींनी भरलेला.
त्याखाली झिजलेला खडक -
तुकड्या-तुकड्यांमध्ये विखुरलेला.
मग मूळ खडक -
अभेद्य राहिलेला
अजून तरी.
या सगळ्यामध्ये झिरपणारं
नितळ स्वच्छ पाणी.
जितकं खोल जावं
तितकी विविधता
एकाच जमिनीत.

हे असंच काहीतरी
माणसाचं सुद्धा असतं,
नाही का?

खोदायला चालू केलं की,
उघडे पडायला लागतात
मनाचे थर.
सगळ्यांना दिसणारा चेहरा
म्हणजे सरफेस.
मग मधला थर -
इच्छा आकांक्षा भावनांनी भरलेला.
त्याखाली झिजलेला खडक -
अनुभव आणि आठवणींचा पसारा.
मग मूळ खडक -
भाव-भावनांच्या पलिकडचा,
अभेद्य राहिलेला
अजून तरी.
या सगळ्यामध्ये झिरपणारी
येणारी-जाणारी माणसं
बनणारी तुटणारी नाती.
जितकं खोल जावं
तितकी विविधता
एकाच माणसात.

काहीतरी विशिष्ट उद्देश
असल्याशिवाय करू नये
उत्खनन -
जमिनीचं आणि
माणसांचं सुद्धा.
नको असलेलंच काहीतरी
येईल उफाळून बाहेर,
आणि मग आवरता येणार नाही
दाबलेल्या भावनांचा,
आठवणींचा आवेग.

एवढं कळत असूनसुद्धा
उकरतच असतो आपण
मनावर साठलेली माती.
आणि नाराजसुद्धा होतो
जेव्हा लक्षात येते
आयुष्याची झालेली माती.


    नाटकातल्या पात्रांचं ‘उत्खनन’ सुरु असताना प्रेक्षकांच्या मनाचे पापुद्रे सुटू लागतात, ही ताकद प्रदीप वैद्यांच्या लिखाणाची की नरेश आणि कौमुदी या कलाकारांच्या सादरीकरणाची, हे ठरवणं या नाटकाच्या बाबतीत जरा अवघडच आहे. ‘उत्खनन’ या नाटकाचा विषय जितका गूढ आणि खोल आहे, तितकंच त्याचं व्हिज्युअल प्रेझेंटेशन प्रभावी आणि ठोस आहे. नाटकाचा सेट मल्टी-लेव्हल असल्यामुळं खोली आणि उंची दाखवणं (आणि समजणं) सोपं झालंय. लाईट्सचा आणि अंधाराचा योग्य वापर, विशेषतः खिडकीतून येणाऱ्या मर्यादीत उजेडाचा इफेक्ट एखाद्या जुन्या इंग्रजी सिनेमातल्या सीनची आठवण करून देतो. नरेशच्या आवाजात मोनोलॉग ऐकणं तर खास आहेच, पण कौमुदीचं व्हॉइस मोड्युलेशन आणि सेटवरचा सहज वावर खूपच इम्प्रेसिव्ह. याशिवाय, दिवस-रात्र आणि ऋतुबदलासाठी वापरलेले सेटवरचे काही सरप्राइज एलिमेंट्स प्रत्यक्ष बघूनच अनुभवले पाहिजेत. एकदा बघितल्यावर स्टोरी कळाली, या प्रकारातलं हे नाटक नाही. यातल्या प्रसंगांचे साक्षीदार होण्यासाठी पुन्हा-पुन्हा बघावंसं वाटेल असं हे नाटक आहे. पुढचा प्रयोग अजिबात चुकवू नका. न जाणो, नाटकातलं उत्खनन सुरु असताना तुमच्या मनावरची पण एखादी खपली निघू शकेल.

मंदार शिंदे
9822401246
27/01/2023




Share/Bookmark

Sunday, January 8, 2023

Blind Trust and Mad Love - Marathi Couplet


विश्वास आंधळा अन्‌ ती प्रीत वेडी होती

तुटल्यावरी कळाले रेशीम बेडी होती


- मंदार


#poetry #marathi #sher #love #handwriting

 



Share/Bookmark

Sunday, August 14, 2022

Swatantryache Gaane (Freedom Song)


स्वातंत्र्याचे गाऊ गाणे चला उभारू नवी तोरणे
आनंदाचा करू हो उत्सव स्वातंत्र्याचा करू

नाही गुलामी आता कुणाची
पहाट झाली मुक्त क्षणांची
भेदभावही मिटून गेला
समानतेचा करू हो उत्सव स्वातंत्र्याचा करू
आनंदाचा करू हो उत्सव स्वातंत्र्याचा करू...

हटेल गरिबी अन्‌ लाचारी
होईल बरकत धन-धान्याची
रंक न राहील कुणी इथे
श्रीमंतीचा करू हो उत्सव स्वातंत्र्याचा करू
आनंदाचा करू हो उत्सव स्वातंत्र्याचा करू...

अजस्र यंत्रे कामे करतील
कष्टकऱ्यांचे खिसेही भरतील
काम मिळे अन्‌ दाम मिळे
या प्रगतीचाही करू हो उत्सव स्वातंत्र्याचा करू
आनंदाचा करू हो उत्सव स्वातंत्र्याचा करू...

- अक्षर्मन (9822401246)


Share/Bookmark

Friday, January 22, 2021

Broken House (Poem)



I remember this house...

Nobody knows I was there

For a few days -

Locked up and abused

By someone I trusted!

I had to surrender

Or break away 

And free myself..

I chose the latter.

Nobody knows how I did it.

Nobody knows I did it!

But I'm glad I did it.

Don't tell anyone -

As I consider you

Someone I trust now...


- Mandar



Share/Bookmark

Who Is More Important (Poem)


They wanted a son -

To keep their family legacy;

To run their business;

To own their property...

The doctors said, No!

I had a weak heart..

And I had only one heart.

But I was also the wife

Of the only son of the family.

I had no choice;

The son was important..

The daughter-in-law wasn't!


- aksharmann



Share/Bookmark

Gumshuda Kaun (Hindi Poem)

 

मैं देखता रहता हूँ
गाडीयाँ आती-जाती रहती हैं
लोग चढते-उतरते रहते हैं
कोई किसी को नहीं पहचानता
फिर कोई अजनबी आता है
मुझ पर दया खाकर पूछता है
'बेटा, क्या तुम गुम हो गये हो?'
मैं कुछ नहीं कहता
उस भले इन्सान को नहीं बताता
की मैं तो हूँ मौजूद यहीं
गुमशुदा तो मेरे माँ-बाप हैं
मैं चलने को हूँ तैयार
मगर रास्ता ही गुमशुदा है...

- अक्षर्मन



Share/Bookmark

Coffee Shop Chalte Hain (Hindi Poem)

 

चलो, आज कॉफी शॉप चलते हैं...

सोने जैसे चमकते टेबल्स

गद्दों जैसी मुलायम कुर्सियाँ

गरम-गरम कॉफी

और बर्गर, केक, पेस्ट्रीयाँ...

कुछ खाओगे?

भूख लगी है?

नहीं, खा तो नहीं सकते

हाँ, देख जरूर सकते हैं

तभी तो उनके और हमारे बीच

काँच की दीवारें बनाई हैं...


- अक्षर्मन



Share/Bookmark

Saturday, January 25, 2020

The Differences


The Differences

He always knew that!
That they were different.

They thought differently.
They felt differently.
They liked different things.
Different desires. Different dreams.

They had different experience.
And strong difference of opinions.

They came from different worlds.
They used different words,
Even when they felt something very similar.
They spoke different languages.
And felt like they belong to different ages.

He never understood,
Why they were together,
With not a single common factor.

He wondered and thought a lot,
Perhaps that was the way he was taught.

But she never thought about it,
Never cared or worried a bit.

Because her thoughts were so pure -
They might be different,
But not opposite, for sure!

And these two were different things.

It was fine, she thought,
Having differences somewhat.

As far as they didn't oppose each other,
They could stay together
And love each other... forever.

Do you know someone like them?
Or don't you think YOU could be them?

- aksharmann
9822401246
25/01/2020



Share/Bookmark

Thursday, January 18, 2018

In the end...




Share/Bookmark

Saturday, November 12, 2011

Don't think too much!

'Don't think too much,'
You tell me.
But how much is too much?
Who knows?
To decide how much,
Have to think again.
That would be too much,
For sure!

But somebody has to think.
Even though everybody does,
Somebody has to think more,
A little more!
Think ahead of what others think.
Think beyond self.
Think beyond thoughts.
Will you?
I will, for sure!
Don’t know what’ll come out.
Not sure what’ll change,
If something changes at all…
But I’ll do my bit -
I’ll think!

You do your bit -
Just don’t tell me,
‘Don’t think too much!’

Share/Bookmark

Friday, November 11, 2011

Dream...

What happens when,
In your sleep,
Inside your dream,
You feel it’s enough
And you want to get out,
But you can not?
You just can not!
Because you can not wake up
Inside a dream,
Where you’re awake.
And looking around at things
That you never expected
To be there
At that time
At that place
In that way!

True, you can not wake up
Whatever may come…
But yes, you can
Sleep again
Inside your dream
And dream a new dream
With your own rules!
You can
At least try…

Share/Bookmark