आग

खुशाल लावू दे आग दुनिया स्वप्नांना माझ्या
हसतो मी ही वितळून जातील बेड्या हातातल्या

आग

कभी फुरसत में...

कभी फुरसत में हम मिले तो सही,
ग़म बाँटे या खुशी और बात है।

कभी फुरसत में...

खुश

औरों की मुस्कुराहट देख हम खुश रहते हैं,
आईना देख खुद पे हँसने से यहीं अच्छा।

खुश

जिंदगी

तू कर ले चाहे जितने सितम ऐ जिंदगी,
हमने कब परवाह की थी जो आज करेंगे।

जिंदगी

कुणाच्या खांद्यावर कुणाचे ओझे...

कुणाच्या खांद्यावर कुणाचे ओझे!

कशासाठी उतरावे तंबू ठोकून
कोण मेले कोणासाठी रक्त ओकून,
जगतात येथे कुणी मनात कुजून
तरी कसे फुलतात गुलाब हे ताजे?

दीप सारे जाती येथे विरुन विझून
वृक्ष जाती अंधारात गोठून झडून,
जीवनाशी घेती पैजा घोकून घोकून
म्हणती हे वेडे पीर तरी आम्ही राजे...

अंत झाला अस्ताआधी जन्म एक व्याधी
वेदनांची गाणी म्हणजे पोकळ समाधी,
देई कोण हळी त्याचा पडे बळी आधी
हारापरी हौतात्म्य हे त्याच्या गळी साजे...

- आरती प्रभू

कुणाच्या खांद्यावर कुणाचे ओझे...

माणूस

माणूस माणसाला माणसासारखं
मानतच नाही,
ज्याच्यासाठी, ज्यानं केले नियम,
त्यातलं कुणीच नियम पाळत नाही.
माणसानंच संपवायची
माणसाची जात,
याला नियतीचा सूड म्हणावं की
माणसाची औकात?

माणूस

बदल

मी बदललंय,  तुम्हीही बदलू शकता

विस्कटलेली घडी तुम्हीही बसवू शकता

होत नाही, मिळत नाही यावर रडूही शकता

मी करेन, मी मिळवेन,  असंही म्हणू शकता

हात दोन्ही जोडून दयाही मागू शकता

हाताला हात जोडून फौज उभारु शकता

कसं बदलेल सारं नुसतं बघत बसू शकता

स्वतःला बदलून बघा जग बदलेल बघता-बघता

मी बदललंय,  तुम्हीही बदलू शकता

बदल