MallPractice and The Show - Marathi Play

 अस्वस्थ झालो आहे

अशांत झालो आहे

सत्य विवस्त्र बघुनि

निशब्द झालो आहे

बेसावध त्या क्षणी

अचानक

डोळ्यांना जे दिसले

डोळे मिटल्यावर जे

येऊन

कानांवर आदळले

अनपेक्षित जरी

अनोळखी नव्हते

स्वीकारु की नको

अजुनि

द्विधेत पडलो आहे

अस्वस्थ झालो आहे

अशांत झालो आहे

सत्य विवस्त्र बघुनि

निशब्द झालो आहे

क्षणात हसरे

क्षणात रडवे

क्षणाक्षणाला

नाट्य हे घडते

नाटक म्हणुनि

सोडुनि देऊ

प्रयत्न करतो आहे

अस्वस्थ झालो आहे

अशांत झालो आहे

सत्य विवस्त्र बघुनि

निशब्द झालो आहे

कधी आरोपी

मीच बळी कधी

दोष कुणाचा

चूक कुणाची

शिक्षा द्यावी की

करुनि घ्यावी

मंथन करतो आहे

अस्वस्थ झालो आहे

अशांत झालो आहे

सत्य विवस्त्र बघुनि

निशब्द झालो आहे

ऋजुता सोमण, अतुल पेठे आणि प्रदीप वैद्य यांचा एक जादूचा प्रयोग सध्या सुरु आहे.

'मॉलप्रॅक्टीस ऍंड द शो' असं नाव आहे.

लाईट्स कमाल..

नृत्य कमाल..

संगीत कमाल..

कन्सेप्ट कमाल..

क मा ल !

आणखी काही सांगत नाही. सांगू शकत नाही.

ही जादू संपायच्या आधी बघा, एवढंच.

कदाचित जादू तशीच राहील,

पण ही जादूगार मंडळी गायब होतील.

मग परत येतील,

दुसरीच काहीतरी जादू घेऊन...

तोवर ही चुकवू नका.

'मॉलप्रॅक्टीस ऍंड द शो'

७ एप्रिल २०२३ पर्यंत(च)

द बॉक्स, कर्वे रोड, पुणे

MallPractice and The Show - Marathi Play

प्रोफाईल पिक

रंगीत रंगीत कपड्यांतलं

तुझं ताजं ताजं प्रोफाईल पिक

मी हळूच सेव्ह करुन ठेवतो

तुझ्या मोबाईल नंबरपुढं.

तुला दिसतात आकडे फक्त

फेसबुक प्रोफाईलवरच्या

लाईक आणि शेअरचे.

पण तुझ्या त्या रंगांनी खुललेलं

माझं ब्लॅक ऐन्ड व्हाईट फोनबुक

मी तुला कधीच नाही दाखवत.

भीती वाटते...

भीती वाटते चुकून कधी जर

लागलं फोनबुकला बोट तुझं,

तर उडून जातील रंग सारे

फुलपाखराच्या पंखांवरच्या रंगांसारखे.

आणि मागे उरेल फक्त

एक ब्लॅक ऐन्ड व्हाईट फोनबुक,

जिथं नसेल...

रंगीत रंगीत कपड्यांतलं

तुझं ताजं ताजं प्रोफाईल पिक

मी हळूच सेव्ह करुन ठेवलेलं

तुझ्या मोबाईल नंबरपुढं...

-  अक्षर्मन

प्रोफाईल पिक

उत्खनन

खोदायला चालू केलं की,

उघडे पडायला लागतात

जमिनीचे थर.

पृष्ठभाग म्हणजे सरफेस,

मग मधला थर -

असंख्य गोष्टींनी भरलेला.

त्याखाली झिजलेला खडक -

तुकड्या-तुकड्यांमध्ये विखुरलेला.

मग मूळ खडक -

अभेद्य राहिलेला

अजून तरी.

या सगळ्यामध्ये झिरपणारं

नितळ स्वच्छ पाणी.

जितकं खोल जावं

तितकी विविधता

एकाच जमिनीत.

हे असंच काहीतरी

माणसाचं सुद्धा असतं,

नाही का?

खोदायला चालू केलं की,

उघडे पडायला लागतात

मनाचे थर.

सगळ्यांना दिसणारा चेहरा

म्हणजे सरफेस.

मग मधला थर -

इच्छा आकांक्षा भावनांनी भरलेला.

त्याखाली झिजलेला खडक -

अनुभव आणि आठवणींचा पसारा.

मग मूळ खडक -

भाव-भावनांच्या पलिकडचा,

अभेद्य राहिलेला

अजून तरी.

या सगळ्यामध्ये झिरपणारी

येणारी-जाणारी माणसं

बनणारी तुटणारी नाती.

जितकं खोल जावं

तितकी विविधता

एकाच माणसात.

काहीतरी विशिष्ट उद्देश

असल्याशिवाय करू नये

उत्खनन -

जमिनीचं आणि

माणसांचं सुद्धा.

नको असलेलंच काहीतरी

येईल उफाळून बाहेर,

आणि मग आवरता येणार नाही

दाबलेल्या भावनांचा,

आठवणींचा आवेग.

एवढं कळत असूनसुद्धा

उकरतच असतो आपण

मनावर साठलेली माती.

आणि नाराजसुद्धा होतो

जेव्हा लक्षात येते

आयुष्याची झालेली माती.

    नाटकातल्या पात्रांचं ‘उत्खनन’ सुरु असताना प्रेक्षकांच्या मनाचे पापुद्रे सुटू लागतात, ही ताकद प्रदीप वैद्यांच्या लिखाणाची की नरेश आणि कौमुदी या कलाकारांच्या सादरीकरणाची, हे ठरवणं या नाटकाच्या बाबतीत जरा अवघडच आहे. ‘उत्खनन’ या नाटकाचा विषय जितका गूढ आणि खोल आहे, तितकंच त्याचं व्हिज्युअल प्रेझेंटेशन प्रभावी आणि ठोस आहे. नाटकाचा सेट मल्टी-लेव्हल असल्यामुळं खोली आणि उंची दाखवणं (आणि समजणं) सोपं झालंय. लाईट्सचा आणि अंधाराचा योग्य वापर, विशेषतः खिडकीतून येणाऱ्या मर्यादीत उजेडाचा इफेक्ट एखाद्या जुन्या इंग्रजी सिनेमातल्या सीनची आठवण करून देतो. नरेशच्या आवाजात मोनोलॉग ऐकणं तर खास आहेच, पण कौमुदीचं व्हॉइस मोड्युलेशन आणि सेटवरचा सहज वावर खूपच इम्प्रेसिव्ह. याशिवाय, दिवस-रात्र आणि ऋतुबदलासाठी वापरलेले सेटवरचे काही सरप्राइज एलिमेंट्स प्रत्यक्ष बघूनच अनुभवले पाहिजेत. एकदा बघितल्यावर स्टोरी कळाली, या प्रकारातलं हे नाटक नाही. यातल्या प्रसंगांचे साक्षीदार होण्यासाठी पुन्हा-पुन्हा बघावंसं वाटेल असं हे नाटक आहे. पुढचा प्रयोग अजिबात चुकवू नका. न जाणो, नाटकातलं उत्खनन सुरु असताना तुमच्या मनावरची पण एखादी खपली निघू शकेल.

मंदार शिंदे

9822401246

27/01/2023

उत्खनन

Pathaan

बॉलीवूड ही एक नशा आहे

आपलं दुःख, आपल्या अडचणी

आपली भांडणं, नकोशा आठवणी

सगळं विसरून, आपल्याला खेचून

घेऊन जातात एका वेगळ्या दुनियेत

स्वप्नांच्या, दोस्तीच्या, प्रेमाच्या दुनियेत

जिथं शत्रूसुद्धा बनतात मित्र

आणि आनंद भरून उरतो सर्वत्र

पडद्यावरच्या खोट्या दुनियेत

हरवून जातो माणूस प्रत्येक

हसतो, रडतो, नाचतोसुद्धा

जगतो ते क्षण पुन्हा पुन्हा

या दुनियेची किंमत काय

मोजणार किती, फेडणार काय

सिनेमा आणतो आपल्यासाठी

नाच, गाणी, गप्पा, गोष्टी

मोकळं मन आणि बाहू पसरून

आपण घेऊ त्याला रिचवून

अंगाअंगात भिनेल पुन्हा

बॉलीवूडची ही सॉलीड नशा

आज हे सुचायचं कारण म्हणजे

खूप वर्षांनंतर बघायला मिळालेली

थेटरमधली गर्दी,

शिट्ट्या, टाळ्या, नाच

थँक्स टू 'पठान'!

बॉलीवूड नीडेड अ पुश

वी मिस्ड यू, शाह रुख!

Pathaan

Parting With Words

How important is it

To talk about death

Is it necessary at all

Can't we just live

And then leave

Silently, when it is time

It is a personal choice

Of course

Whether you decide

Parting in silence

Or parting with words

'Parting With Words… न होना केवल शब्दों में' is a beautiful performance where poetry meets death. And death is not always a depressing thought. It is unavoidable, no doubt. The only thing you can surely predict about your own future. But this is an attempt to arrest the feelings in words and serve them in a bearable, rather pleasurable format to an audience young and old. Yes, the concept is gold and the presenters are gems. Rupali, Aanand and Ashwini have brought to us a mix of English and Hindi poems talking about parting, about losing, about missing, about the end, about death. It's all about losing someone close to you, losing something you've loved and treasured, losing your self, too. It's also about hoping for a new beginning and it's about knowing that there's not another beginning. Basically, it's about being free - breaking free. Or whatever way you take it. Thank you, Annand, Rupali, Ashwini and The Box team, for this wonderful experience. It is perhaps for the first time that I have heard about death and parting for an hour or so and I want to hear that again, from you. Looking forward to experiencing parting with beautiful words again!

Mandar Shinde

9822401246

12/01/2023

Parting With Words

Blind Trust and Mad Love - Marathi Couplet

विश्वास आंधळा अन्‌ ती प्रीत वेडी होती

तुटल्यावरी कळाले रेशीम बेडी होती

- मंदार

#poetry #marathi #sher #love #handwriting

 

Blind Trust and Mad Love - Marathi Couplet

Discovery of India - Title Song

पंडीत नेहरूंच्या 'डिस्कवरी ऑफ इंडीया' पुस्तकावर आधारित 'भारत एक खोज' नावाची मालिका दूरदर्शनवर लागायची. श्याम बेनेगलांनी दिग्दर्शित केलेल्या या मालिकेचं शीर्षक गीत वसंत देव यांनी लिहिलं होतं. ऋग्वेदातल्या एका श्लोकावरून (१०ः१२९ः१) ही हिंदी रचना तयार केली होती.

नासदासीन नो सदासीत तदानीं नासीद रजो नो वयोमापरो यत।

किमावरीवः कुह कस्य शर्मन्नम्भः किमासीद गहनं गभीरम॥

सृष्टि से पहले सत नहीं था

असत भी नहीं

अंतरिक्ष भी नहीं

आकाश भी नहीं था

छिपा था क्या, कहाँ

किसने ढका था

उस पल तो

अगम अतल जल भी कहां था

सृष्टि का कौन है कर्ता?

कर्ता है या विकर्ता?

ऊँचे आकाश में रहता

सदा अध्यक्ष बना रहता

वही सचमुच में जानता

या नहीं भी जानता

है किसी को नहीं पता

नहीं पता

नहीं है पता

नहीं है पता

वो था हिरण्य गर्भ सृष्टि से पहले विद्यमान

वही तो सारे भूत जाति का स्वामी महान

जो है अस्तित्वमान धरती आसमान धारण कर

ऐसे किस देवता की उपासना करें हम हवि देकर

जिस के बल पर तेजोमय है अंबर

पृथ्वी हरी भरी स्थापित स्थिर

स्वर्ग और सूरज भी स्थिर

ऐसे किस देवता की उपासना करें हम हवि देकर

गर्भ में अपने अग्नि धारण कर पैदा कर

व्यापा था जल इधर उधर नीचे ऊपर

जगा जो देवों का एकमेव प्राण बनकर

ऐसे किस देवता की उपासना करें हम हवि देकर

ऊँ! सृष्टि निर्माता, स्वर्ग रचयिता पूर्वज रक्षा कर

सत्य धर्म पालक अतुल जल नियामक रक्षा कर

फैली हैं दिशायें बाहु जैसी उसकी सब में सब पर

ऐसे ही देवता की उपासना करें हम हवि देकर

ऐसे ही देवता की उपासना करें हम हवि देकर

Discovery of India - Title Song